Na ontelbare pogingen en een paar heel succesvolle keren af te vallen heb ik het dit keer op de gezonde manier aangepakt. Ik heb een soort omgekeerde anorexia, ik vind mezelf absoluut niet dik totdat…. Ik mezelf op een foto terugzie. Zijn die 3 kinnen echt van mij? Omdat ik al jaren een weegschaalfobie heb, sterker nog, ik heb er niet eens eentje, wil ik dit keer een uitzondering maken. Na 3 dagen alleen maar wikken en wegen in mijn hoofd besluit ik dat het genoeg is. Mijn lijf zit me in de weg, mijn bh snijdt en in mijn corrigerende ondergoed loop ik blauw aan. Voorzichtig zet ik 1 voet neer op mijn grootste vijand. Hij schiet sneller richting de 100 dan mijn kilometerteller en eindigt tenslotte op 95 kilo. Ik spring eraf terwijl mijn tranen inmiddels net zo hard prikken als mijn BH. Ik had mezelf zo rond de 80 ingeschat! Het roer moet om. Mijn lichtgewicht vriendinnen die ik jaloers de biologische tofutrutjes noem vraag ik advies. Ik weet dat ik verkeerd eet, of eigenlijk beter gezegd ik eet niet. Ik leef op chocolade, pasta’s, frituur en suiker. Ik ben een emotie-eter, heb ik stress of verdriet? Dan is iets zoets mijn grote vriendin, ben ik moe? Dan neem ik een energiedrankje, heb ik haast? Dan eet ik niets! Krijg ik trek? Dan pak ik een zak drop.
Het wordt tijd dat ik er vol voor ga. Omdat ik altijd een doel nodig heb stel ik die maar meteen hoog in. Ik bel mijn meest gezonde vriendin en zeg haar dat we 25 april de steel menrun in Scheveningen gaan doen. Als ze eindelijk uitgelachen is en door heeft dat ik het serieus meen bestelt ze meteen de tickets. Zo, nu kan ik niet meer terug.
Ik verdiep me in het voedingspatroon van Paleo. Ik besluit mijn sportschoolpasje uit mijn tas op te graven en ik ga het gewoon doen. Ik vraag mijn gezonde voorbeelden om recepten, wurm mezelf in een trainingsbroek en ik begin.
Mijn dag begint met een glas lauw water met citroen.
Dan neem ik een groene smoothie, mijn favoriete is die met Spinazie, een eetlepel tarwegras, een banaan, een halve avocado en cocoswater.
Rond 11 uur neem ik een mandarijntje
Als lunch neem ik een speltcracker met of kipfilet of rosbief. Ik drink hierbij nog een kop groene thee.
Rond een uur of 3 neem ik een hand noten, cashew of walnoten
In de avond eet ik heel veel groenten met vlees, ik lust helaas nog steeds geen vis.
In de avond drink ik gewoon als beloning mijn ozo foute dolce gusto latte maciato caramel, gewoon omdat ik mezelf een cadeautje gun.
Drie keer per week sport ik een uurtje in de sportschool waar ik cardio combineer met krachttraining
Al met al ben ik door mijn eetpatroon om te gooien, trouw 3 x per week te sporten en vooral door gewoon echt bewust met mijn eten bezig te zijn binnen een maand 13 kilo afgevallen. Ik heb energie voor 10 en ik voel me gewoon top! Als heel groot voordeel ben ik ook blij met het feit dat mijn darmen mij dankbaar zijn. Ik heb nog even te gaan en voor het eerst vind ik dat niet eens erg.
25 april zal ik absoluut een stuk slanker over het strand ploegen. Het allerbelangrijkste? Een stuk fitter en gezonder ook. Afvallen is niet jezelf vanalles tijdelijk verbieden, het is creatief omgaan met gezonde producten waarvan je je een stuk beter gaat voelen. Het is niet iets niet mogen, het is iets niet willen.